Door Mienke Simon Thomas
Onze dekenwerkplaats deed mee aan het Leidse Kunstroute weekend met een bijzondere presentatie van Lucja Grodzicka.
Lucja liet in de benedenzaal van de werkplaats aan het Papegaaisbolwerk vijf verschillende, handgemaakte kinderdekens zien. En ja, het zijn dekentjes en beslist geen kunstwerken, zo vertelde Lucja mij gisteren. En eigenlijk had ze zelfs een beetje spijt van de wijze waarop ze opgehangen waren, want dat suggereerde misschien nog iets teveel dat het kunstwerken zouden moeten zijn en je er niet aan mocht komen. De in Polen geboren Lucja is opgeleid als designer aan de Design Academy in Eindhoven: ze wil graag producten maken die je kan gebruiken en dus moet aanraken. En ze is gewend om te denken aan zaken als kostprijs, verkoopbaarheid en efficiëntie.
Lucja had zich ten doel gesteld om een reeks dekens te ontwerpen die zich nadrukkelijk zouden onderscheiden van de exemplaren die al in de werkplaats worden gemaakt. Omdat de weefgetouwen die ons hier ter beschikking staan maximaal vijf schachten hebben, kunnen we uitsluitend strepen en blokken weven. Ook al is de variatie, die daarmee met kleur en maatvoering te verkrijgen is, oneindig. Hierdoor worden zelden precies dezelfde dekens geweven.
Een andere, daar nog door Lucja zelf aan toegevoegde, doelstelling was dat zij geen uitgesproken meisjes- of jongensdekens wilde maken. Dat de dekens een “Leids” element zouden moeten krijgen stond daarentegen niet voorop. In twee gevallen is dat uiteindelijk wel het geval: op een dekentje is de kenmerkende plattegrond van Leiden te herkennen, terwijl op een ander exemplaar de wortels en de uien voor de 3 oktober hutspot zijn afgebeeld.
Lucja ontwikkelde voor deze serie een totaal nieuw procedé. Ze bewerkte een effen, geweven dekentje met naald en (wollen) draad: direct ná het weven, maar vóór het vollen. Als dit dekentje vervolgens gevold wordt – dat wil zeggen gewassen in heet water - zullen de wolvezels in elkaar grijpen waardoor het dikker, maar ook iets kleiner wordt. De door Lucja geborduurde draden vormen na deze bewerking een prachtige eenheid met het weefsel zelf. Ook experimenteerde zij met het populaire woolfiller, waarmee betrekkelijk eenvoudig ook allerlei verschillende, gekleurde vormen op het dekenweefsel kunnen worden aangebracht.
Lucja kijkt met plezier terug op een interessant ontwerpproces. Wol is een levend materiaal waardoor het resultaat van de afzonderlijke productiestappen niet altijd van te voren helemaal te voorspellen is. Het ene schaap is het ander niet! Ook zijn in onze werkplaats die stappen (nog) niet voor de volle honderd procent gestandaardiseerd. Soms krimpt de wol meer, soms minder; soms neemt de wol iets minder goed de verf op en op andere plaatsen ook juist beter.
De reactie van de bezoekers tijdens de kunstroute was zonder uitzondering positief. Behalve dan die ene Spaanse mevrouw die niet van hutspot hield….
Lucja heeft met haar experimenten nieuwe mogelijkheden voor onze werkplaats ontdekt. Nieuwe patronen, maar ook een volstrekt nieuwe en originele techniek, een techniek waarvan geen wortels in de Leidse dekengeschiedenis kunnen worden gevonden, maar met heel veel mogelijkheden voor de toekomst!
De dekens kunnen vanaf nu bij ons besteld worden via info@leidsedeken.nl o.v.v. de kleur. Beter is het natuurlijk om in onze werkplaats de prototypen te komen bewonderen en ter plekke de juiste keuze te maken.
Commenti